Misschien ken je kriebelige gevoel wanneer je een bekend liedje hoort dat als instrumentale cover is uitgebracht en totaal anders klinkt dan het origineel. Dit wordt soms in restaurants als achtergrondmuziek gedraaid.
Zelf kan ik daardoor nog weleens gaan neuriën om daarmee hopelijk het nummer te kunnen thuisbrengen. Van wie was het ook alweer? Maar dan begint de volgende cover en begint het gedoe overnieuw. Dit kan zo vervelend zijn, het geeft me zo’n kriebelig gevoel. En met een beetje pech zit het me de rest van de dag dwars.
Begin december kreeg ik een advent-kras-kalender, waarbij het de bedoeling is om elke dag een vakje te openen en een lot te krassen. Ik maakte ze allemaal in een keer open en ontdekte dat de kalender goed was voor acht euro. De laatste zaterdag van het afgelopen jaar discussieerden mijn partner en ik over wat ik ermee ging doen. Ik wilde het investeren in meer loten, maar hij lachte me uit om het gebruik van het woord ‘investeren.’ Volgens hem zou het onwaarschijnlijk zijn dat ik meer dan mijn gespendeerde acht euro terug zou winnen (met de nadruk op spenderen, want nogmaals: niet investeren).
Na deze discussie ging hij verder met het lezen van de krant en ik met mijn breiwerk, terwijl de radio aanstond. Toen hoorde ik een jazzy, instrumentale versie van een heel bekende popsong op radio 6. Ik kon er niks van maken. Wat was het? Het klonk zo bekend, doch exotisch en vreemd. Opnieuw kreeg ik dat kriebelige gevoel. Ik werd er iebelig van en wilde iets krabben. Iets, wat dan ook.
Terwijl ik me zat te beklagen kon mijn partner nog net het laatste stukje ervan horen en meteen zei hij dat het simpel was: Happy New Year van Abba. Het was een wedstrijd, zoals de radio-presentator zie. Hij noemde dit zijn Tweedehands Jazz jasje, omdat hij het op de piano in een andere vorm had gegoten. Nog voordat iemand ‘Agnetha, Björn, Benny and Anni-Frid’ zeggen, stuurde ik een email. En ging verder met mijn breiwerk.
Een halfuur later zei Rudy van de radio dat hij de winnaar van de wedstrijd ging bellen en de telefoon op de radio ging enkele keren over. Toen ging de telefoon in de huiskamer over. Slik, het was Rudy die me vertelde dat ik het pretpakket had gewonnen! Jippie!
Hoe bedoel je bofkont?! Ik investeerde niks en werd blij gemaakt met een stapel fijne cd’s die gisteren arriveerden. Vermoedelijk is de moraal van dit verhaal dat mijn partner gelijk heeft. De kans dat je zomaar iemand van de radio met een heel fijne stem (luister naar zijn programma in het weekend!) aan de lijn krijgt, is natuurlijk veel groter dan met die acht euro miljonair te worden.
Maar ik ben eigenwijs genoeg om het wel te proberen en binnenkort koop ik toch die loten. Al begrijp ik best dat de kans niet groot is om er deze zomer een zwembad in onze tuin mee te kopen. Jammer dat ze daarvan geen tweedehandsjes hebben.
Hier vind je het overbekende nummer Happy New Year van Abba;
En het radioprogramma The Real Mackay met Rudy Mackay wordt in het weekend tussen twaalf en drie uitgezonden radio 6.
Op de hoogte blijven kan door je eigen email adres in te vullen op de contact pagina. Je ontvangt dan bij elke nieuw item een email toegestuurd.
This post is also available in: Engels
4 Responses to Tweedehands Jazz