Toen met Valentijn

Vind jij ook Valentijnsdag zo’n overtrokken festiviteit? Natuuuurlijk is dat het eerste wat iedereen bezighoudt – aangezien men de kans niet krijgt dit fenomeen te negeren, Valentijn is overal zodra de glans van het nieuwe jaar verbleekt.
Echter, ik had afgelopen jaar een memorabele Valentijnsdag. Eentje waarop ik een blind date had (met mijn partner erbij) en ik kreeg een heel lieve verrassing van mijn secret lover. 

Een bezorging voor Fleur

Aan het begin van de middag verwachtte ik een bezoeker, iemand die ik nog niet eerder had ontmoet. Ooit. We kenden elkaar via een forum over breien en dat ze langskwam op 14 februari was toevallig. De deurbel ging en, nadat ik de deur opende, vroeg een dame of ik Fleur heette. Ik knikte en noemde stilletjes haar naam. Dit was mijn vriendin van internet, dacht ik. Maar voor ik het wist overhandigde ze me een kartonnen tas met bloemen en wenste me heel blij veel plezier met mijn valentijnsboeket.
Een valentijnsboeket was het zeker: knalrode tulpen tussen mooi groen en met hartvormige decoraties. Maar door wie verstuurd? Zeker niet door mijn partner, die doorgaans de commercie rondom Valentijn nog meer ridiculiseert dan ik en die thuis was die dag. Volgens het kaartje was de afzender SL, een afkorting die ik meteen kon thuisbrengen: Secret Lover.

Alsof ik jarig was

Hier moet ik uitleggen wat er gebeurde toen er bloemen werden gebracht bij een andere gelegenheid, mijn verjaardag. Ik had de mazzel om wel drie boeketten te ontvangen (oh, de commercie rondom verjaardagen, is die niet heerlijk?!), maar bij eentje ontbrak een kaart. De andere kwamen van mijn moeder en van Jonatan zijn ouders, dus de derde was waarschijnlijk van een vriendin die ik al bijna vijfentwintig jaar ken. Toen ze me liet weten dat deze inderdaad van haar was, verklaarde ze zichzelf tot mijn Secret Lover.
De deurbel klonk opnieuw en nog beduusd van wat er tien minuten eerder was gebeurd, stak ik mijn hoofd om de hoek. Voorzichtig zei ik opnieuw de naam van de breiende bezoeker die ik verwachtte. En deze keer was ze het wel. We hebben gelachen om het voorval met de bloemen, die ik (compleet met kartonnen tas en alles) zo op tafel had gezet. Het was bijzonder aardig om haar te ontmoeten en niet alleen omdat ook zij me een tasje gaf. Hierin zaten drie bolletjes garen en verschillende breigerelateerde, mooie dingen en papieren goodies. Wat een dag! Wat een feestelijke dag dat was, inderdaad!

Vandaag, zoals de meeste valentijnsdagen, zal het een rustige dag zijn. Jonatan is voor zijn werk op pad en ik verwacht geen visite. De kunstmatige druk om iets te kopen voor een geliefde zal aan mij voorbijgaan. En dat vind ik helemaal prima. Een dag vol fantastische verrassingen als ik een jaar geleden meemaakte moet precies zo zijn: geheel onverwacht.

Als je dit met plezier hebt gelezen, lees dan ook Breien met een schuldgevoel of Ik omhels mijn schaamte

Vergeet niet om je op de nieuwsbrief te abonneren aan de rechterzijde, dan lees je mijn volgende artikel zodra deze is geplaatst!
En je vindt me ook op Twitter: @Fleurtje_Eliza.

This post is also available in: Engels