Rare aannames

Het leven is grotendeels gebaseerd op aannames, daar ben ik me zeer van bewust vanuit mijn positie op de bank. Terwijl ik lig te kijken wat er aan mijn raam verschijnt, zie ik vaak een meneer met zijn linkerarm gestrekt en geheven ten hoogte van zijn heupen en in een flinke cadans voorbijkomen. In dit geval heb ik slechts een enkele hypothese en is het geen moeilijke puzzel of een verkeerde aanname. De man laat kennelijk zijn hond uit.
Maar in de meeste gevallen zijn we ons niet bewust van onze aannames, in plaats van te weten hoe iets daadwerkelijk in elkaar steekt.

Zowat een half leven geleden waren we op vakantie in het zuiden van Nederland. We zaten op een terras te genieten van een fijn, koud, lokaal gebrouwen bier, toen een stel met een meisje (hun dochter, vermoed ik) ook op het terras ging zitten. Het kind speelde, liep wat rond en riep toen vol ontsteltenis dat er een dame bier zat te drinken. Die dame was ik. Alle hoofden van de mensen die daar zaten draaiden om te zien dat ik bier zat te drinken. Ik keek naar de mevrouw, waarvan ik veronderstelde dat het haar moeder was, en zag dat ze Fristi zat te drinken. Mijn vooringenomen conclusie: het meisje nam aan dat dames Fristi drinken, geen bier.
In de afgelopen weken reed er wel twee keer een auto met een camera op het dak voorbij. Ik weet dat, want ik heb het zelf gezien. En ik ben er van overtuigd dat die vier maanden geleden ook al eens voorbij kwam. Misschien nog wel vaker. Ik neem aan dat die foto’s maakt voor Google Streetview, maar onze straat staat daar al jaren op, dus waarom de moeite nemen om het nogmaals te doen? Waarom zou dat zijn? Is het team van Google Streetview verbaasd om iemand telkens op de bank te zien liggen? Ik kan me voorstellen dat men erover debatteert of weddenschappen afsluit of ik er nog steeds lig, de volgende keer als de auto opnames maakt in deze buurt. Misschien maakt die zelfs een omweg om me in de gaten te houden. Inderdaad, ik heb genoeg tijd, verbeeldingskracht en ideeën om elke aanname uit mijn duim te zuigen, terwijl ik op de bank lig.
Privacy? Ik ga niet de gordijnen sluiten om het nieuwsgierige oog van Google buiten te houden, ik zou niks hebben om naar te kijken en aannames bij te kunnen bedenken.
Echter, als de mensen van Google me inderdaad op de bank zien liggen en me een plezier willen doen, dan weet ik het wel. Een blauwe Google Doodle op 23 mei, M.E. Awareness Day, zou een fijn gebaar zijn.

Mijn persoonlijke aanname – een rare, hoop ik – is dat ik tegen die tijd nog steeds op bank lig. Maar als er daadwerkelijk een Google Doodle op 12 mei is die te maken heeft met M.E. Awareness Day, zal ik de chauffeur van Google Streetview de volgende keer een drankje aanbieden. Natuurlijk geen Fristi. En alleen als de camera buiten blijft.

Op de hoogte blijven kan door je eigen email adres in te vullen op de contact pagina. Je ontvangt dan bij elke nieuw item een email toegestuurd.

This post is also available in: Engels