Poezenkracht

Als gekke kattendame, ben ik blij met de kat die geregeld onze tuin bezoekt. Hij (of misschien zij) ligt vaak te soezen onder de tuintafel of vlakbij het raam, of drinkt uit het vogelbad. Als we elkaar buiten tegenkomen, dan mag ik hem aaien en achter zijn oren krabben.
Ik herinner me dat het aaien van een huisdier een gunstig effect of het immuun- of cardiovasculair systeem kan hebben. Dit heet ook wel ‘pet power’, ik noem het liever ‘poezenkracht.’ Kijk maar op internet naar ‘stroking pets and blood pressure’ en je kunt er van alles over vinden. Nou, zou dat niet wat zijn?!

Voordat je daar helemaal enthousiast van wordt, vergeet dan niet dat katten helemaal niet zulke schone dieren zijn zoals men aanneemt. Eens heeft de kat van mijn moeder die Roosje heet mijn arm zo lelijk gekrabd, dat ik een tetanus-injectie nodig had. De kat moet zich schamen met zo een prachtige naam. En laat me vooral niet beginnen over enge verhalen over vuil en ongedierte die katten met zich meedragen, vanwege hun leefstijl buitenshuis.
Toen mijn leven veranderde door een onbekende virusinfectie die uiteindelijk M.E. werd en onze kat overleed, besloot ik dat we geen nieuw huisdier zouden nemen. Ook al zou het me plezier doen tijdens de lange uren die ik overdag alleen thuis doorbracht, als mijn partner naar zijn werk was. Begrijp me niet verkeerd: katten zullen geen gevaar voor iedereen zijn gezondheid zijn. Elk mens maakt zijn of haar eigen keuzes aangaande dergelijke zaken. Voor mij was het een risico dat ik niet wilde nemen.
Gelukkig kwam ik eerder deze maand een artikel tegen dat beweerde dat het lezen voor plezier positief effect kan hebben op empathie en welzijn (zie link onderaan). Empathie? Wat moeten we met empathie?! Laten we ons in plaats daarvan concentreren op welzijn… door het lezen van kattenverhalen!
Wist je dat zelfs literaire grootheden als Mark Twain, H.P. Lovecraft, en zelfs Emile Zola verhalen hebben geschreven over katten? Het verhaal Cats’ Paradise door Zola gaat over een kat die hij erfde van zijn tante. De kat vertelde hem over het luxe leven dat hij bij haar had en hoe hij eens probeerde daaraan te ontsnappen om het leven van een straatkat te leiden. Pratende katten? Inderdaad, zoals het intrigerende verhaal Tobermory. Met dit verhaal herinnert de auteur Saki ons aan de intelligentie van katten en de wreedheid van de mens. Maar natuurlijk is dat allemaal fictie.
Beide verhalen komen uit de bundel The Dover Anthology of Cat Stories, een boek dat een genot voor elke kattengek zal zijn. Onderschat vooral niet de poezenkracht in boeken. Deze fictieve katten zijn geweldig: geen tetanusinjecties, geen ongedierte en helemaal fijn: geen kattenbakken.

Ik ontving een kopie van de uitgever via NetGalley. Het boek zal te koop zijn vanaf 16 september.

Lezen voor plezier kan positief effect hebben op empathie en welzijn
The Dover Anthology of Cat Stories

This post is also available in: Engels

This entry was posted in Laat Me vertellen. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.