Afgelopen jaren heb ik verschillende paren schoenen weggedaan. Het had geen zin om hoge hakken of aerobics schoenen aan te trekken, of mijn uithoudingsvermogen was te treurig om laarzen, die gewoonweg te zwaar waren, te dragen.
Achteraf gezien had ik dat paar laarzen moeten bewaren, want het had me kunnen helpen om af te vallen. Simpelweg de ene voet voor de andere te zetten had een aardige manier om calorieën te verbranden kunnen zijn. Of het had me in eerste instantie kunnen weerhouden om van de bank overeind te komen, en op die manier had ik honger lijdend gewicht kunnen verliezen.
Had kunnen zijn, dat is niet de manier waarop ik mijn leven leid. Door mijn schoenen te versturen als onderdeel van de campagne #MillionsMissing realiseerde ik me dat ik een kast vol mooie kleren heb. Kleren die al jaren op de plank liggen te wachten op het moment dat mijn gezondheid verbetert. Te wachten op gelegenheden om die kleren te dragen, dingen die hadden kunnen zijn.
In eerste instantie werd ik wat sentimenteel bij het wegdoen van deze kleren. Maar het duurde niet lang voordat dat verdriet veranderde in opluchting. Het voelde alsof ik iets kwijtraakte, gewicht dat al die tijd op mijn schouders drukte – weer een last minder.
Dus nu kijk ik uit naar het moment waarop ik de deuren van de kledingkast open en er kokerrokjes uithaal die er wel mooi uitzien, maar niet fijn zitten als ik de hele dag op de bank doorbreng. Er schiet me een elegante bloes te binnen. Ik noemde mezelf een garnaaltje als ik die droeg, omdat ik er zo slank in uitzag. Ik durf het niet aan te trekken, wetende dat de knopen er in alle richtingen afknallen. Slank is niet het juiste woord om me te beschrijven. Of ik het nu leuk vind of niet.
En of ik het leuk vind of niet, ik moet toegeven dat ik nog steeds wacht. Wacht op het moment dat mijn conditie weer op peil is, op onderzoek naar M.E., of simpelweg op een andere dag. En ik wacht op het moment waarop ik nieuwe schoenen kan kopen. Het lijkt me heerlijk om nieuwe schoenen te kopen en kleren die ik aan kan bij nieuwe gelegenheden.
Ik wacht tot mijn gezondheid verbetert.
Wie wil deelnemen aan deze campagne, of meer informatie wil, klik hier.
Delen via sociale media stel ik zeer op prijs, ik denk dat deze campagne het waard is.
Dit is het tweede artikel dat ik over #MillionsMissing schreef. Het eerste vind je hier.
Nieuwe bezoekers: vergeet niet om je op de nieuwsbrief te abonneren aan de rechterzijde!
En je kunt me ook op Twitter vinden.
This post is also available in: Engels
2 Responses to Of ik het nu leuk vind of niet