Mudita met kip

Dag lieve lezers, denken jullie dat jullie een fijne anekdote van mij gaan lezen, voorafgaand aan een smakelijk recept – misschien een pittige, Indiase curry – met kip? Het spijt me dat ik jullie teleurstel, dat is het dus helemaal niet.

Mudita is een woord uit het boeddhisme, het betekent vreugde om de vreugde van anderen, het tegenovergestelde van afgunst. Afgunst is niet goed, afgunst hebben is lijden. Ik ben geen afgunstig persoon, ik wil zelf niet graag lijden en gun anderen dat ook niet. Maar sommige dingen in het leven vind ik wel heel vervelend, zoals ‘s avonds alleen aan tafel zitten met mijn bordje eten.
Mijn vriend gaat naar een verjaardagsfeest van zijn tante Anne. Ik herinner me een van haar feestjes in haar fijne tuin op een prachtige, zonnige dag. Het was voordat ik ziek werd en ik stond toen heel gezellig de afwas te doen met een andere tante, Anske. Ik vind allebei de dames erg aardig en zeg mijn vriend dat hij ze de groeten moet doen.
Na jaren heb ik geleerd dat dit er niet inzit voor mij, dat we niet samen op verjaardagsvisite kunnen gaan. Er zijn genoeg andere gelegenheden waar mijn partner alleen naar toe gaat. Inmiddels kan ik accepteren dat ik in mijn uppie thuis blijf. Ik voel geen afgunst, noch aversie, wel misschien een beetje jaloezie. Maar de Mudita, die ik noemde… tja, dat is dus een heel ander verhaal.
Anne geeft haar feestje in de vroege avond. Het start om vier uur ‘s middags, waardoor ik ‘s avond alleen moet eten. Voel ik vreugde voor anderen op die avond? Ik wil dat mijn vriend en familieleden het naar hun zin hebben, dat ze een fijne avond hebben. Hij zal me de interessante verhalen de volgende dag wel vertellen. Maar mijn Mudita zou gemakkelijker zijn als deze sociale happening niet zo ongemakkelijk uit kwam, al werkt het natuurlijk niet zo met Mudtia. Ik zou de vreugde onvoorwaardelijk moeten voelen.

Zoals met de meeste dingen in het leven, probeer ik het in behapbare stapjes te doen. Voor nu hou ik het op Mudita met kleine dingen, in dit geval met de kippen van hiernaast. Ik kan gelukkig zijn, als zij dat zijn. Ze maken van die tevreden geluiden, waarbij ik me afvraag waarover ze het hebben. Een dikke, vette worm die ze net uit de aarde tevoorschijn haalden, de nieuwe kat uit de buurt, of misschien hebben ze het over die roodharige dame aan de andere kant van het hek – hoe goed haar haar zit vandaag.
Misschien kan ik de Mudita vanaf daar wat groter aanpakken en voel ik me gelukkig als anderen hun hoogtepunten met me delen. Wacht maar, lieve lezers: op een dag heb ik vreugde, omdat jullie dat hebben.

Recently, a new and private community started on Google+: Being matters.
A mindfulness group for the chronically ill. Forget symptoms, instead embrace your soul and inner calm. Just breathe and be… You are not alone.
Life can be hard or may look turned upside down when being ill for years. Let us help each other out by sharing thoughts and trying to find peace. We are not human doings, we are human beings.
>> Please, feel free to join or share <<

This post is also available in: Engels