Koffie met Clooney

Onlangs las ik in de krant dat bewoners van verpleeg- en bejaardentehuizen klagen dat verpleegkundigen ze op zo’n kinderachtige manier aanspreken. Alsof ze het niet begrijpen, doof of seniel zijn geworden.
Ik verwacht dat binnen tien jaar er care droids in tehuizen en ziekenhuizen zullen zijn en dan zijn deze vervelende toestanden verleden tijd.

Care droids zijn robots die bepaalde taken in de gezondheidszorg kunnen overnemen, waaronder het wassen van mensen. De robots zullen zijn uitgerust met een computerscherm waarmee ze gezichtsuitdrukkingen kunnen nabootsen. Op deze manier kunnen care droids met gevoel reageren op de patient of bejaarde. Ik stel me zo voor dat ze vriendelijk glimlachen wanneer iemand zich vlot uitkleedt en dat ze fronsen – met van die dikke wenkbrauwen – om iemand die zich te langzaam uitkleedt of niet wil meewerken te manipuleren.
Persoonlijk zou ik er geen moeite mee hebben om door een robot te worden gewassen, vermoed ik. Wat me wel heel vervelend lijkt is de nep empathie van de care droid. Laat me niet praten met een speelgoed-billen-wasmachine, dankjewel. Liever zou ik hebben dat een uitvinder een wasstraat voor mensen bedenkt, zodat die in een rijtje naast elkaar worden opgesteld. Elk heeft dan zijn of haar eigen cabine. En geen blikken die kunnen doden van een robot, alstublieft.
Mogelijk heeft een care droid ook voordelen. Zoals de kinderachtige manier waarop mensen worden aangesproken. Wie dat niet wil, laat het zo programmeren dat het dat niet doet. Maar als Alzheimer de overhand heeft, is het misschien zo’n gek idee nog niet, mits de patient dat prettig vindt. Deze zaken kunnen gepersonaliseerd worden en voldoen aan de individuele wensen van iedereen.
En dan is het vast mogelijk om allerlei fijne gezichten voor de robots te uploaden. Er zou zelfs een upgrade mogelijk zijn voor je speelgoed-assistent als je maar wil betalen. Laat het gezicht van George Clooney vriendelijk naar me glimlachen als het ding de zeep aangeef. En misschien kan deze instelling met George Clooney een gratis optie zijn, maar dan als reclame in vermomming, een soort wandelende (of eerder rollende) robot die promotie maakt zonder dat je het nadrukkelijk aanwezig is. Dat zou kunnen betekenen dat na elke keer douchen hij me vraagt om een kopje koffie met hem te drinken.

Als ik uiteindelijk in een tehuis of ziekenhuis terechtkom en er zijn care droids, dan is het natuurlijk Tom Hanks die me mijn pakjes en zoal komt brengen, terwijl hij zegt: ‘You’ve got mail.’
Ik weet nog niet of ik elke dag door George Clooney wil worden gewassen. Maar zou het niet geweldig zijn om een twerkende Miley Cyrus te hebben die met de stofzuiger langskomt?

Mijn verhaal over Miley Cyrus vind je hier.

Op de hoogte blijven kan door je eigen email adres in te vullen op de contact pagina. Je ontvangt dan bij elke nieuw item een email toegestuurd.

This post is also available in: Engels