Er was eens een meisje dat op zoek ging naar gluten- en caseïnevrije recepten. Maar goed dat ze een computer had, zodat ze veel mensen kon raadplegen die eerder met hetzelfde bijltje hadden gehakt.
Er zat niks anders op dan mijn eigen brood te bakken, besloot ik. De luchtdicht, voorverpakte, donkere plakken boekweitbrood waren oké, maar vereisten veel kauwen. Vandaar dat het zowat de hele ochtend duurde alvorens ik mijn ontbijt op had. Het is dat en het feit dat ik niet vroeg mijn bed uit kom.
Het verse zuurdesembrood van de biologische winkel was het tegenovergestelde. Het was een wit en sponzig brood, waarvan ik gemakkelijk de helft op kon in het eerste halfuur dat ik uit bed was. Zelfs met behulp van het broodrooster verkleurde het niet.
Zodoende ging ik op zoek naar eenvoudig recepten om zelf zuurdesembrood te maken en daar zijn er genoeg van. Het betekende dat ik moest beginnen met een starter die later mijn huisdier zou worden. Ik diende het verzorgen en grootbrengen, nadat het was geboren uit niets meer dan een kopje rijstebloem en water.
Zodra het een beetje begint te borrelen en het lekker gaat ruiken naar yoghurt (wat op mijn huidige lijst van verboden middelen staat, maar een beetje snuiven zal geen kwaad kunnen) na een dag of vier, vijf, dan is het moment aangebroken. Het is alsof het tegen me praat en zegt: ‘Klaar is Kees.’
Sommige mensen schreven op hun blog dat ze hun zuurdesemhuisdier jarenlang koesterden. Ik hoop dat mijn Kees opgroeit tot een grote, gezonde kerel en dat we lang en gelukkig leven.
Op de hoogte blijven kan door je eigen email adres in te vullen op de contact pagina. Je ontvangt dan bij elke nieuw item een email toegestuurd.
2 Responses to Klaar is Kees