Ik praat tegen mijn Zpagetti

Nadat ik een paar maanden ziek was, ben ik weer begonnen met breien. Het plezier van deze manier van handwerken zit in het feit dat het me niet teveel energie kost. En als ik zit te breien, vergeet ik even mijn treurige bestaan.
Mensen die op visite komen nemen soms een bolletje garen of andere fijne dingen mee. Zo kwam ik uiteindelijk aan een blauwe bol van Hoooked Zpagetti. Het is een reep katoen dat zichzelf oprolt tot een dikke draad. Om het te breien of haken zijn dikke naalden (12 mm.) nodig. Het ziet er geweldig uit, maar gedurende de eerste twee naalden (niet meer dan dertig steken) realiseerde ik me datgene wat ik doorgaans vergeet met deze hobby: dat ik lichamelijk beperkt ben.

Het garen bleef me aanstaren. Aan de ene kant kon ik het nauwelijks weerstaan, omdat het zulk grappig spul is. Aan de andere kant wist hoe mijn schouders en armen voelden binnen tien minuten. In al die jaren dat ik ziek thuis zit, ben ik nog niet hardop tegen de planten gaan praten. Dat denk ik tenminste. Maar nu sprak ik tegen mijn Zpagetti. ‘Wat denk je nou? Dat ik een worstelaar ben ofzo? Hoe kan ik jou breien met die tere armen van mij? Waarom doe je zo moeilijk?’ Ik gaf het arme ding de schuld van mijn falen. En natuurlijk kwam er geen zinnig antwoord uit. Al maakte het pijnlijk duidelijk hoe ik eraan toe was met mijn grenzen, ik kon het daarom niet haten.
Nadat ik tot mezelf was gekomen en niet langer ertegen praatte, bedacht ik een oplossing. Ik vond mezelf best slim. Ik zou het garen afrollen en doormidden knippen. Zo zou ik twee gelijke, maar dunnere stroken krijgen. Dat garen zou ik vermoedelijk met naalden van 8 mm. kunnen breien en zou zodoende veel makkelijker zijn. Jippie: geen enkele bol garen maakt dat ik voor gek sta.

Maar onmiddellijk wist ik dat het niet zo simpel zou zijn. Bedenk eens hoeveel werk het knippen van 800 gram aan katoen moest zijn. Het zou veel eenvoudiger zijn om met dit gekke garen een boom geheel mee in te pakken en het tot Blue Mark te verklaren. Dat zou een stuk beter zijn voor mijn schouders. Maar u weet net zo goed als ik dat van dit mooie materiaal iets gebreid dient te worden.
Nu ik eraan denk… een losse draad van dit garen is ook geschikt als een vrolijke Blue Mark. Inderdaad: voor wie restjes van blauw garen van Hoooked Zpagetti heeft: snappen jullie mijn stille hint?!

Op de hoogte blijven kan door je eigen email adres in te vullen op de contact pagina. Je ontvangt dan bij elke nieuw item een email toegestuurd.

This post is also available in: Engels

This entry was posted in Laat Me vertellen. Bookmark the permalink.

5 Responses to Ik praat tegen mijn Zpagetti

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.