Het was laat in de avond, maar nog niet middernacht. Het was schemerig, maar nog niet aardedonker. En ik was in het bos met een borduurnaald en een gebreid lapje onder mijn arm in een boom aan het klimmen.
Ik geef toe: ik was niet echt in een boom aan het klimmen. Maar ik was druk bezig om mijn blauwe breisel in de takken achter te laten. Alleen al dit gaf me het gevoel dat ik uiterst sportief bezig was.
Sinds enkele jaren zijn verschillende Knitting Guerilla groepen actief in Amerika en delen van Europa. Jammer genoeg nog nauwelijks in Nederland. Het wordt ook wel gebreide graffiti of yarn bombing (bombarderen met draden, vrij vertaald) genoemd. Dat laatste als verwijzing naar de seed bombs (bommen met zaden) die guerilla tuinierders op kale of verlaten plekken neergooien.
Ik was altijd geïntrigeerd door Guerilla Knitting op het internet. Hoe grappig zou het zijn om een vreemd object te plaatsen in een leeg park. Om opwinding te ervaren wanneer je bezig was om een verrassing voor een ander te zetten of op te hangen. Hoe zou men reageren? Zouden ze het waarderen? Kan het gebeuren dat het gebreide object onopgemerkt blijft?
Dus daar stond ik dan. Met een bijna verlammende pijn in mijn armen van het omhoog houden en vastmaken van mijn gebreide blauwe lapje. De pijn deed me weinig – niks gaat vanzelf. Ondanks mijn kunstmatige toevoeging aan het landschap, was er echt een connectie met de natuur. Ik voelde me als een vos of kat, die met haar geurspoor een plaats markeerde. Dat was mijn tag. Nu kon ik zeggen: ik was hier.
Ten overvloede: ik gebruikte voor dit lapje een licht pluizig garen en breide het met de braamsteek om het textuur te geven. Ik verwacht van elke Nordic Walker, fietser of eekhoorn die passeren dat ze onder de indruk zijn.
Bekijk het resultaat: 40 – Blackberry stitch in the forest.
Op de hoogte blijven kan door je eigen email adres in te vullen op de contact pagina. Je ontvangt dan bij elke nieuw item een email toegestuurd.
This post is also available in: Engels