Een papieren parasolletje in mijn glas

De website Damespraatjes.nl organiseert een blogwedstrijd met het thema ‘cocktails’, waarbij de blogger een boekenbon van honderd euro kan winnen plus een pakket van Campina… eeuh… van Campari. Ik verspreek me telkens, maar deze pakketten zullen (afgezien van wel of geen alcohol) niet zoveel verschillen, vermoed ik.
Beiden zullen hoogstwaarschijnlijk bestaan uit enkele producten vergezeld van een setje glazen met koeienvlekkenpatroon of een afbeelding van gras, danwel het logo van Campari of mensen die een glaasje drinken en dansen van geluk. Dat laatste kan uitsluitend marketing van alcoholische dranken betreffen – glazen met daarop een print van stralende en dansende mensen, danwel koeien in de wei verkoopt kennelijk geen melk.

Het is als zieke niet aan te raden om alcohol te drinken, al kan een enkel bodempje van iets lekkers best zolang het incidenteel is (een keer per twee of drie maanden). Maar of dat opgaat voor Campari? Uit onderzoek blijkt dat ik intolerant ben voor caseine, gluten, gist en suiker en wie weet zit iets daarvan in deze alcoholische drank.
Weer voor cocktails is het zowat deze zomer in Nederland niet geweest. Met melkflessenwitte benen heb ik slechts enkele middagen in het voorjaar op mijn stretcher doorgebracht. Ook dit jaar gold de wet van Murphy: het van zolder halen van de stretcher heeft nat weer tot gevolg.
Soms mopperen mensen dat ze zowat depressief worden van alle regen en het herfstige weer. Depri om wat neerslag? Gezien de kopzorgen die gepaard gaan met M.E. laat ik me door een verregend zomerseizoen niet ontmoedigen. Ik heb een leven dat zich nauwelijks door het weer laat beїnvloeden. Hetzelfde geldt voor de kwaliteit van leven.
De maakbaarheid van gezondheid is daarentegen anders dan die van de kwaliteit van leven. In het eerste geval is men hiervan veelal overtuigd, terwijl de werkelijkheid zo anders is. Ik weet en erken dat de kans dat mijn zieke lichaam met de huidige medische wetenschap wordt gefixt heel klein is. Hoe graag ik ook wil en hoe hard ik ook wens, sommige dingen laten zich niet afdwingen.
Gelukkig is daarnaast de maakbaarheid van mijn tevredenheid eenvoudiger. Melkflessenwitte benen of niet. Op het moment zijn mijn teennagels in een elegant donkergroen gelakt en ik voel me daarmee heel damesachtig.

Heeft iemand ondertussen naar de ingrediёnten van Campari gezocht en gecheckt of het niet botst met de genoemde intoleranties? In dat geval stuur ik dit verhaal graag in voor de blogwedstrijd van de website Damespraatjes.nl om kans te maken op het alcoholische pretpakket. Ik trek er vast mijn bikini voor aan. Weer of geen weer. Ik zal er best van genieten in deze outfit op de stretcher in de huiskamer met behulp van de kachel. Een papieren parasolletje in mijn glas is zonnig genoeg.
Herfstdepressie? Nooit van gehoord.

Op de hoogte blijven kan door je eigen email adres in te vullen op de contact pagina. Je ontvangt dan bij elke nieuw item een email toegestuurd.