Een geestige bezoeker – Buddy, het vervolg

Op internet (hoe anders?!) las ik dat de rups Buddy waarschijnlijk een hopwortelboorder is. Ofwel een geestmot, want in het Engels heeft men het over een ghost moth. En deze mot kan er twee jaar over doen voordat het in een pop verandert. Nee, geen tikfout, geen hersenmist, geen grapje… het kan inderdaad twee hele jaren duren voordat Buddy niet langer mijn bed and breakfast gast is.

Het goede nieuws is dat het misschien geen geestmot is. Het slechte nieuws? Dat het misschien geen geestmot is, want het kan erger. 

Een spookachtige bezoeker

Misschien weet je nog dat ik liet weten dat we allemaal schepselen van deze planeet zijn, dat vlinders niet waardiger zijn dan vliegen of motten in dit geval?
Toen ik op Google zocht naar een kleine, witte rups met een donkere kop werden allerlei soorten gesuggereerd en allemaal werden ze niet de moeite van het wachten waard geacht. Als exotisch dier kunnen ze drastisch – om niet te zeggen dramatisch – het ecosysteem verstoren. Of als eenvoudige en hongerige rups, zoals de Indische meelmot, amandelmot of vijgenmot die er ook zo uitzien, die wordt gezien als een pest, als ongedierte zelfs. Deze soorten zouden oogsten vernielen en voorraadkasten onveilig maken, want ze weten zich zelfs door plastic heen te knagen. Hierdoor vroeg ik me af (terwijl ik best een beetje rilde) waarmee ik mezelf had ingelaten.
Dit is een moreel dilemma. Wacht ik tot Buddy als mot tevoorschijn komt, ongeacht hoe lang het duurt en met alle mogelijke gevolgen? Misschien ben ik beter af als ik Buddy aan de vogels voer, voordat hij enige schade kan toebrengen. Daar gaat mijn nachtrust.

Een nieuwe vriend zegt gedag

Misschien weet je nog dat ik liet weten dat ik twee zakken met pinda’s had gekocht, waarbij Buddy uit de eerste tevoorschijn kwam? Ik opende de tweede zak en daar zat iemand te wachten om door mij te worden begroet. Nog een rups, dezelfde soort als mijn andere gast. Dus die lieve Buddy, degene tegen wie ik het zo aardig vond om te praten en geregeld te vragen of alles naar wens was, had nu een vriend. Een buddy.
En daarmee heb ik twee keer zoveel schuldgevoel mee te torsen. Wens me wijsheid, ik zal er elke korrel van nodig hebben.

Lieve lezers, ik wens jullie allemaal een gelukkig en zo gezond mogelijk nieuw jaar, laat het een kleurrijke zijn!

Wil je ook mijn volgende artikel lezen, vergeet dan niet om je op de nieuwsbrief te abonneren aan de rechterzijde!
En je kunt me ook op Twitter vinden: @Fleurtje_Eliza.

This post is also available in: Engels