Nadat Thanksgiving (in Amerika) en het sinterklaasfeest (in Nederland en België) achterwege zijn, rest ons uitsluitend nog Kerst in dit jaar. Maar al deze vieringen gaan aan mij voorbij. Ik lig op de bank en om mij heen is de grond bezaaid met mandarijnenschillen.
Het is ’s middags al vroeg donker, het vriest en een groot deel van Europa wordt bedekt door de witte deken die sneeuw heet. Kortom: het is tijd om met warme chocolademelk bij de kachel te kruipen en natuurlijk is december de periode van de lekkere, knaloranje mandarijnen. Niks ruikt zo lekker als het aroma van de spetters dat de kamer vult bij het pellen.
In het verleden had ik tijdens mijn studentijd een bijbaantje in een groot warenhuis. Het gebeurde nogal eens dat mensen zich op zaterdag beklaagden dat de rookworsten al om twee uur ’s middags waren uitverkocht. Dan is onmiddellijk duidelijk welk bekende warenhuisketen dat was.
Ik vond het daar altijd fijn werken tijdens de feestdagen. Druk, soms hectisch, maar altijd sfeervol en een enkele keer zelfs hilarisch. Zo wilde op een idioot drukke dag voorafgaand aan Kerst een mevrouw haar geld terug voor een pak stroopwafels. De koeken waren over de datum. Tegen de achtergrond van kerstmuziek en kunstkerstbomen discussieerden de mevrouw in kwestie en ik eindeloos over het feit dat het hoogst ongebruikelijk was om geld terug te geven op een lege verpakking. Want pas nadat alle stroopwafels waren opgegeten, had zij gezien dat de houdbaarheidsdatum was verlopen.
Sinds M.E. mijn leven beheerst, weet ik dat alle dagen hetzelfde zijn. Het is mij gelijk of het een dag is waarop een heilige zijn verjaardag viert of een dag waarbij de commercie je aanstuurt om je geliefde, danwel vader of moeder te verwennen.
Dat neemt niet weg dat ik in de donkere decembermaand geniet van het verorberen van mandarijnen. Weet je dat een gepelde mandarijnenschil, die nog één geheel is, gelukt brengt? Je dient de schil met je rechterhand over je linkerschouder te gooien om een wens te mogen doen. Zodoende zijn de kratten mandarijnen hier niet aan te slepen: dooreten en wensen doen!
Ik wens iedereen een fijne tijd in deze donkere dagen. Pas goed op jezelf, doe vooral dingen die een glimlach op je eigen gezicht toveren en geniet van het prachtige winterlandschap of de tinkelende lichtjes.
PS 1 – Een geweldige tip van een enthousiaste fan van dit kunstproject:
Sluit in uw kerstkaarten een blauw lintje of klein, blauw object plus het label van Blue Mark For M.E. met het verzoek om dit ergens te plaatsen.
PS 2 – Het recept voor warme chocolademelk zonder melk en suiker:
Doe een eetlepel cacao in een mok met een scheutje water, flink roeren. Voeg twee druppels Stevia toe en 200 ml. rijstmelk (liefst vanillesmaak) en roer het nogmaals door. Dan twee minuten in de magnetron op vol vermogen. En vergeet niet om naar de houdbaarheidsdatum te kijken.
Wil je ook mijn volgende artikel lezen; vergeet dan niet om je op de nieuwsbrief te abonneren aan de rechterzijde!
En je kunt me ook op Twitter vinden: @Fleurtje_Eliza.
This post is also available in: Engels