Category Archives: Me talking
Onderweg
Op de eerste dag van het afgelopen jaar had ik een intieme ontmoeting met een winterkoninkje. Het zat op een tak in onze voortuin heel dicht bij het raam waardoor ik door de halfgesloten jaloezieën het vogeltje goed kon bespioneren. … Continue reading →
Dag lieve schat
Kijk eens aan: je schrijft opnieuw een brief aan jezelf. In dit geval maakt die deel uit van de MOOC (online cursus) De-Mystifying Mindfulness, waar je een paar weken geleden aan begon. In de afgelopen drie jaar startte je zeker … Continue reading →
Het kind in mij van zes jaar oud
Heb je weleens ballet gedaan – bijvoorbeeld een grand plié, terwijl je in de rij stond bij het postkantoor? Of gegallopeerd op straat? In haar What I Call Live Show suggereerde Miranda Hart om toe te geven aan het kind … Continue reading →
Het leven begint om half vier
Dat is half vier in de middag, en als ik mazzel heb begint het al om drie uur. Maar het gebeurde ook dat de dag niet eerder dan om zes uur begon. En aangezien we normaal gesproken om zeven uur … Continue reading →
Het mooie van regen
Ik hou niet van mopperen over het weer, dat heb ik altijd al nutteloos gevonden. En dat is ook zo volgens mindfulness. Ik probeer al twee jaar mindfulness als steun in het leven toe te passen en ik heb er … Continue reading →
Ik praat tegen de pedaalemmer
De nieuwe pedaalemmer heet Meneer Pedaalemmer. Ik heb genoeg fantasie, maar dat een pedaalemmer vrouwelijk zou kunnen zijn, kan er bij mij niet in. Ik heette hem welkom, liet hem zijn plaats zien en wilde er een zak in doen. … Continue reading →
Wij mensen met ME
Afgelopen week ging niet over Donald Trump, natuurlijk niet! Het draaide om Jen Brea, een ME-patiënt. En het was best een goede week voor de ME-gemeenschap, alles bij elkaar.
Een poezenmuts voor Melania
Melania Trump is een trophy wife, naar het schijnt. Toen er op die manier in Nederlandse media naar haar werd verwezen, viel het me op dat het door mannen werd gedaan. Zelfs als Donald Trump haar inderdaad als een trofee … Continue reading →
Ik omhels mijn schaamte
‘Nou, je wordt bedankt,’ liet een lieve vriendin me sarcastisch weten. Nadat ik over de acteur Robson Green was begonnen, heeft ze in een heel weekend een compleet seizoen van Grantchester gekeken. Natuurlijk, die arme meid kon het niet helpen. … Continue reading →
WTFleur?!!
Dat riep ik toen ik een half, hardgekookt ei uit mijn handen liet glippen en mijn jurk helemaal vol zat met viezigheid. Een jurk die ik die ochtend schoon had aangetrokken. En nee, eerlijk gezegd riep ik dat niet. Ik … Continue reading →