Ik ben echt dol op de herfst. De kleur van de bladeren, de allerlaatste bramen, de kastanjes die vallen en de geur van vuur ‘s avonds laat. Of is dat misschien al de winter?
Het enige wat ik niet aan de herfst kan waarderen is de kou die inzet. Natuurlijk, het hoort erbij en zodra ik eraan gewend ben is het oke. Maar het is alleen… om aan die omslag te wennen… het uittrekken van een zomerjurk en het aantrekken van T-shirts met lange mouwen en wie weet wat daarna allemaal? Op de eerste, echte koude dag denk ik ogenblikkelijk dat er niks anders op zit en ik trek een dik, wollen vest aan, beenwarmers en fijne dikke sokken voor in huis (6 draads garen). Dan zet ik water op voor de thee en drink ik potten met pittige kruidenthee achter elkaar door. Wellicht vriest het nog niet eens buiten, maar zo voelt het nu eenmaal.
Het beste aan de herfst, wanneer ik eindelijk niet meer opkijk van de buitentemperatuur, doet zich voor als we al een eind op weg zijn in de herfst. Dat is het moment dat de bomen het meest van hun aankleding hebben verloren. Voor wie de voorkeur geeft aan keurige en netjes geveegde paden of straten: je wil niet dat ik voorbij kom. Want ik geef de voorkeur aan de bergen bladeren om er tot mijn enkels doorheen te waden, te luisteren naar het geristel en ze tegelijk alle richtingen in te schoppen. Nee, ik word nooit volwassen. Dat hoeft ook niet – de dingen die ik als kind fijn vond zijn nog steeds dezelfde dingen, die deel uitmaken van mijn dagelijkse werkzaamheden: tekenen, schrijven en inderdaad breien.
Er deed zich een paar onverwacht warme dagen voor afgelopen herfst en ik was er helemaal klaar voor. Ik zat in de tuin met mijn zonnebril op en deze chique armwarmers aan. Terwijl ik iets warms dronk, zwaaide ik de laatste vogels uit die vertrokken voor de winter.
Inderdaad, ik ben dol op de winter. Het is een prachtig seizoen met die fijne geur van vuur ‘s avonds laat. En dat betekent inderdaad dat ik eerst moet wennen aan de kou daar weer bij hoort, dus begint het hele gedoe weer opnieuw. Ik ben blij dat ik me dik kan aankleden met al mijn gebreide wolletjes. En nog beter is de voorraad garens om er meer te breien. Een mens kan immers nooit genoeg armwarmers hebben in een koud seizoen.
Afgelopen september was mijn ontwerp voor deze Beeautiful Arm Warmers (er zit een bee stitch in!) geselecteerd voor de garenbox van Sonic Knits. Sonic Knits is een breiclub waar je je kan abonneren op een maandelijkse doos met garens, een patroon en verrassende andere dingen. Je vindt mijn interview met Sonic Knits hier.
OOK VERKRIJGBAAR bij Sonic Knits: a special Christmas-decoration-kit om kerstboompjes die ik ontworpen heb te breien. 20% van de winst gaat naar ME Association (UK). Dat is de kerstgedachte! Ga gauw kijken of er nog kits over zijn…
This post is also available in: Engels